Çoğumuzun, aslında bize zarar verebileceğini düşünmediğimiz davranışlarda bulunmaya karşı yoğun isteği olabilir. Örneğin, tatilimizi geçirdiğimiz otelden anı olarak otel havlularını bavulumuza atabiliriz, ya da “herşey 1 lira” yazılı mağazadan belki de hiç kullanmayacağımız bir sürü ıvır zıvır satın alabiliriz, ya da dostlarımızla bir araya geldiğimizde para karşılığı kağıt oyunları oynayabiliriz. Dürtü kontrol bozukluklarında bu davranışların uç halleri gözlenir. Dürtü kontrol bozukluğu olan kişiler sadece aşırı davranışlarda bulunmakla kalmaz, aynı zamanda belli bir davranışı gerçekleştirme isteklerinin de kontrol edilemez olduğunu hissederler. Kişideki, bu davranışları gerçekleştirme isteği çok yoğun olduğundan zihinlerini bu davranışlarla meşgul olmaktan alıkoyamazlar.
Dürtü kontrol bozuklukları, kişide yoğun duygusal zorlanmaya neden olsa da, durumlarını sıklıkla gizlerler. En yakınları dahi ne kadar sıkıntı çektiklerini bilemez. Bir dereceye kadar hastalığın yaşattığı huzursuzluk verici duygulara rağmen gündelik hayatlarını normal bir şekilde sürdürebilirler. Ancak, belli bir noktadan sonra zorluklar yaşanmaya başlayacaktır. Her hafta sonu sabahtan akşama kadar alışveriş yapan kadın tek tatil gününde sosyal ilişkilerine vakit kalmadığı için zamanla yalnız kalmaya başladığını farkedecektir. İş arkadaşının masasından birşey çaldığı görülen üst düzey yöneticinin iş yerindeki itibarı zedelenecektir.